Een ontdekkingsreis, een kaart en jingly-jangly indiepop

Een nieuwe Strook, met iets wat ik heb gelezen, getekend en geluisterd:

Lezen

Komende week wandel ik een deel van de West Highland Way in Schotland. In On Trails (Over Paden) vraagt Robert Moor zich, tijdens het lopen van de 3000km lange Appalachian Trail, af hoe paden ontstaan. Dit leidt hem van miljoenen jaren oude fossielensporen, langs oude indianenpaden tot het navigatietalent van dieren als olifanten en mieren. Zelfs Kevin Kelly¹ komt voorbij als het over digitale netwerken gaat. 

Ik was bang dat dit boek té filosofisch zou zijn, maar Over Paden leest als een heerlijke mix tussen boeken zoals 1491 en Sapiens, luchtige wandelboeken zoals Bill Bryson’s Walk in the Woods en klassieke natuurschrijvers als Thoreau en John Muir. 

In zijn zoektocht wordt het Robert Moor duidelijk dat paden ons helpen om de wereld beter te begrijpen. Wandelaars zijn zelden écht op zoek naar wildernis, maar naar eenvoud. Een ontsnapping uit de moderne beschaving met zijn zich vertakkende paden.

En die mieren? Die blijken de beste padenmakers van allemaal te zijn.

Tekenen

Mijn vader ging in de jaren ‘70 voor het eerst naar Ierland. Elk jaar markeerde hij op de kaart welke wegen hij had gereden². Voor zijn verjaardag tekende ik alleen de wegen die hij destijds had gemarkeerd. De wegen vormen zo de contouren van het eiland, zonder dat ik de kustlijn zelf heb getekend.

Luisteren

Afgelopen maandag zag ik Naive Set en Nap Eyes bij Renée. Een sympathieke avond in Rotterdam. Je mag betalen wat je kan als entree en naast optredens is er ook ruimte voor een spreekbeurt. Het Nederlandse Naive Set maakt, zoals ze het zelf omschrijven, jingly-jangly indie pop en luister ik graag. Luister bijv. eens naar het opgewekte American Flag of het mooie No Relation. 

Naive Set trok de aandacht van Nap Eyes, waarmee ze momenteel touren. De Canadese americana-band speelde belachelijk mooi, maar helaas moest ik vanwege mijn kapotte hersens toch eerder afhaken tijdens het concert. Gelukkig pakte ik mijn lievelingsnummer Everytime the Feeling nog mee. De band bleek ook op het podium gortdroge humor te hebben, iets wat ook terug te horen is in mijn andere favoriet: Mark Zuckerberg.

Is Mark Zuckerberg a ghost?
Maybe, maybe
Where are his hands?
And why don’t you ever see them in public?

---

1. “Eén enkel pad reduceert de complexiteit en vergemakkelijkt het reizen, maar als je duizend paden met elkaar verbindt heb je opeens een doolhof waar je zonder gids niet uitkomt. Zo is ook internet een zo uitgebreid netwerk van paden dat het zelf een wildernis is geworden, ‘een niet in kaart gebracht, bijna woest gebied waar je letterlijk in kunt verdwalen’, schreef Kevin Kelly.”.
   ↩︎
2. Inmiddels zijn er nog veel Ierse wegen bijgekomen. ↩︎